Filtry cząstek stałych (FAP/DPF) są teraz standardowym wyposażeniem w nowoczesnych samochodach z silnikami Diesla i mają za zadanie redukować emisję cząstek stałych do atmosfery. Ale dlaczego zdecydowano się je wprowadzić? Czy naprawdę spełniają swoje zadanie? Przyjrzyjmy się bliżej temu innowacyjnemu urządzeniu, jego celowi, działaniu i skuteczności.
Dlaczego wprowadzono filtry cząstek stałych?
Filtry cząstek stałych zostały wprowadzone jako odpowiedź na rosnące obawy dotyczące wpływu emisji samochodów na jakość powietrza i zdrowie publiczne. W szczególności, samochody z silnikami Diesla są znane z produkcji cząstek stałych, które są małe na tyle, aby dostać się do układu oddechowego i mogą przyczyniać się do różnych problemów zdrowotnych, w tym astmy, chorób serca i raka płuc. DPF służy do zapobiegania tym emisjom.
Jak działają filtry cząstek stałych?
Filtry cząstek stałych działają przez „łapanie” cząstek stałych w strumieniu spalin i przekształcanie ich w popioł i gaz poprzez proces zwany regeneracją. Istnieją dwa typy regeneracji: pasywnej i aktywnej. Regeneracja pasywna zachodzi podczas normalnej jazdy, kiedy temperatura spalin jest wystarczająco wysoka (ponad 600 stopni Celsjusza), aby spalić cząstki. Regeneracja aktywna, z drugiej strony, jest kontrolowana przez komputer pokładowy samochodu i jest zazwyczaj wykorzystywana, gdy pasywna regeneracja nie może wystąpić, na przykład podczas krótkich podróży.

Czy filtry cząstek stałych rzeczywiście redukują emisję?
Tak, filtry cząstek stałych rzeczywiście redukują emisję cząstek stałych z samochodów z silnikami Diesla. Według badań, mogą one eliminować nawet 85-100% cząstek stałych z emisji. To jest duży krok naprzód w kierunku poprawy jakości powietrza w miastach i ochrony zdrowia publicznego. Warto jednak pamiętać, że DPF nie eliminuje wszystkich rodzajów zanieczyszczeń powietrza – na przykład, nie mają wpływu na emisję dwutlenku węgla.
Jakie są wyzwania związane z filtrami cząstek stałych?
Mimo ich skuteczności, filtry cząstek stałych nie są bez wyzwań. Wymagają regularnej regeneracji, aby utrzymać swoją skuteczność, co może być trudne dla osób, które często jeżdżą na krótkie dystanse. Mogą również stanowić dodatkowe obciążenie dla silnika, co może wpływać na zużycie paliwa. Ponadto, mogą być drogie do wymiany, jeśli ulegną uszkodzeniu.
Ciekawostka: Pierwszy DPF
Ciekawostką jest, że pierwszy komercyjnie dostępny samochód z filtrem cząstek stałych był Peugeot 607, wprowadzony na rynek w 2000 roku. Było to ważne osiągnięcie w dziedzinie redukcji emisji i stanowiło ważny krok w kierunku czystszych silników Diesla.
Podsumowując, filtry cząstek stałych są ważnym narzędziem w walce o czystsze powietrze i zdrowie publiczne. Mimo pewnych wyzwań, przynoszą znaczące korzyści poprzez redukcję emisji cząstek stałych z samochodów z silnikami Diesla.